கலை மனதின் எழுச்சியும் வீழ்ச்சியும்

 

2008க்கான சிறந்த தமிழ்த்திரைப்படங்களுக்கான விருது வழங்கும் விழாவை நேற்று முன்தினம் சென்னையில் நடத்தினோம்.இயக்குநர் பாலுமகேந்திரா பேசும்போது குறிப்பிட்ட சில விஷயங்கள் முக்கியமானவை.

இயக்குநர் பாலச்சந்தர் ஒரு நேர்காணலில் Directors are born.You cannot teach direction என்று சொன்னாராம்.

No personality is Born. என்பது பாலுசாரின் எதிர்வினையாக இருந்தது.நான் எப்போதும்போல் பாலு மகேந்திராவின் பக்கம்தான்.

A dancer is born .A singer is born

A writer is born என்றெல்லாம் இப்படியே விரித்துச்செல்ல முடியுமா? என்று யோசிப்போம்.

ஒருவர் சிறந்த நாட்டியக்கலைஞராகப் பரிணமிக்க பயிற்சி தேவை.தாளம்,அடவுகள் இவையெல்லாம் முறையாகக் கற்றுக்கொண்ட பிறகுதான் ஆட முடியும்.அப்புறம் அவர் ஆடுவதெல்லாம் கலை ஆகிவிடாது.ஆடி ஆடிக் கலையின் மையத்தைத்தொட முயற்சிப்பார்.ஒரு மணிநேர ஆட்டத்தில் சில நிமிடங்கள்தான் கலையாக மிளிரும்.பாப்பம்பாடி ஜமாவில் பத்துப்பேர் தப்பு அடித்து ஆடினாலும் ஆட்டம் துவங்கி பத்து நிமிடத்தில் முனுசாமியின் அசைவுகளில் மட்டும் கலை துள்ளி எழுவதை நாம் பார்க்கிறோம்.பரதம் பார்த்துப்பழகியவர்களும் பத்மாவின் நடன அசைவுகள் முத்திரைகள் ஒரு கட்டத்தில் கலையாக உயர்வதைப் பார்ப்பார்கள். அந்த நிமிடத்துக்காகக் காத்திருப்பதுதான் நம் கடமை.

பாடகர் சாதகம் செய்வதும் தாளம் சுதி இவற்றுக்குள் நின்று பயிற்சி கொள்வதும் அடிப்படையான தேவைகள்.நாட்டுப்புறப் பாடகர்களுக்கும்கூடப் பாடப்பாட ராகம் என்கிற அளவிலேனும் பயிற்சி உண்டு.

ஒரு எழுத்தாளனுக்கு மொழியின் நுட்பங்கள் தெரிந்திருக்க வேண்டும்.கி.ரா, மேலாண்மை பொன்னுச்சாமி போன்ற பள்ளிக்கல்வி கிட்டாத எழுத்தாளர்களுக்கும் கூட பேச்சுமொழியின் நுட்பங்களேனும் தெரிந்திருக்கும். கலைப் படைப்பின் உருவாக்கத்தின்போது in the process of creating நாம் பெற்ற பயிற்சி உதவும் –கை கொடுக்கும்.

நாங்கள் எங்கள் அமைப்பின் சார்பாக கவிதைப்பயிலரங்குகள்,சிறுகதைப்பட்டறைகள் நடத்தும்போதெல்லாம் அப்படியே தட்டி நெளிச்சு கவிஞனாக ஆக்கிடுவீங்களா என்று நக்கல் செய்தவர் உண்டு. நமக்கு எழுத வராது என்பதை அறிந்து கொள்ளவேனும் அத்தகு பட்டறைகள் பலருக்கு உதவியிருக்கின்றன.

அதேபோல எழுதிய எழுத்தெல்லாம் இலக்கியமாக ஆகிவிடுவதில்லை.ஒரு நீண்ட கவிதையில் ஓரிரு வரிகள்தானே கவிதை.அந்த வரிகளைக் கண்டடைவதற்காக நாம் முழுக்கவிதையையும் (இதர வரிகளை மன்னித்து) வாசிக்கிறோம்.அந்த ஒரு வரியின் வெளிச்சத்தில் மற்ற வரிகளும் மினுங்க வாய்ப்புண்டு.இன்னும் வேறு மாதிரி சொன்னால் எல்லா வரிகளுமே அந்த ஒருவரிக்காக –அந்த வரியைக் கண்டடைவதற்காக கவிஞன் எழுதி முயற்சித்த வரிகள் எனலாம்.

எனவே கருவிலேயே திருவுடையவன் என எவனும் இப்பூமியில் இருக்க முடியாது-கலையையும் இலக்கியத்தையும் பொறுத்தவரை.

பாலுமகேந்திரா சொன்ன இன்னொரு முக்கியமான விசயம் – ஒரு கலைஞனின் கலை வாழ்வில் துவக்கம் –பயணம்- உச்சம்- சரிவு- வீழ்ச்சி- என ஒரு தன்மை உண்டு.பாரதியைப்போல புதுமைப்பித்தனைப்போல அவர்களின் கலை உச்சத்தில் இருக்கும்போதே மரணம் கிட்டியவர்கள் பாக்கியவான்கள். தன் சரிவை உணர்ந்தபின்பு செத்துவிட முடியாதவர்கள் மௌனம் காப்பது சிறந்தது.சத்யஜித்ரேயின் இறுதிக்காலத்தில் அவர் எடுத்த படங்களில் அவரின் வீழ்ச்சியைத் தான் கண்டதாகக் குறிப்பிட்டார் பாலுசார்.

ரேயின் கடைசிப்படமான Agantuk நான் பார்க்கவில்லை.ஆனால் அதற்கு முந்தைய இரு படங்களான கணசத்ரு வும் ஷாகா ப்ரஷாகா வும் பார்த்தேன். ரேயின் கலை மேதமை மிளிரும் இடங்கள் இருபடங்களிலுமே உண்டு என்பது என் கருத்து.

ஒரு கலைஞனை அவனுடைய உச்சபட்ச காலத்துப் படைப்புகளை மட்டும் வைத்தே கணிக்க வேண்டும் .அவனுடைய low ebb இல் வந்த படைப்புகளை வைத்து எடை போடக்கூடாது என்பது பாலுமகேந்திராவின் கருத்து.ஒரு நுட்பமான கலைஞனின் ஆழ்மனதில் படரும் ஒருவித அச்சத்தின் சாயையாக இக்குரல் எனக்குப்பட்டது.

இதுவும்கூட விவாதத்துக்கு உரியதுதான். எல்லாவற்றையும் கணக்கில் கொள்ளத்தான் வேண்டும்.மோசமாகி வந்த படைப்புகளை பெரிதாக நாம் எடுத்துக்கொண்டு அதையே போட்டுத் தாக்கப் பயன்படுத்திவிடக்கூடாது. நல்லதோ கெட்டதோ எல்லாம் அந்தக் கலைமனதிலிருந்து வந்ததுதானே.

திறந்த மனதோடு படைப்புகளையும் படைப்பாளியையும் அணுகும் பழக்கம் நம்மிடம் வந்துவிட்டால் கலைஞர்களுக்கு இத்தகைய அச்சம் வராது என்று படுகிறது.

தவிர உச்சம் /சரிவு /வீழ்ச்சி என்பதெல்லாம் கூட ஒரு ஒழுங்கில் வருவதில்லை மாறி மாறித்தான் வருகின்றன. ஒரு படைப்புக்குள்ளேயே கூட எழுச்சியும் வீழ்ச்சியும் இருப்பதில்லையா?

இப்படித்தொடர்ந்து பேசுவதற்கும் விவாதிப்பதற்குமான தூண்டுதலை பாலுமகேந்திராவின் பேச்சு தந்துள்ளது. தமிழின் மிகச்சிறந்த கலைஞனல்லவா?

பி.கு

எங்கள் மாநில மாநாட்டின் வரவேற்புக்குழுத் தலைவராக பாலு மகேந்திரா அவர்கள் பணியாற்றினார்கள்.இலங்கைப்பிரச்னையில் எம்மோடு எம் நிலைபாட்டோடு நேர் எதிரான நிலையில் நிற்கும் அவர் ஒவ்வொரு நாளும் தன் எதிர்ப்பை வெளிப்படையாக தனிப்பட்ட முறையிலும் எல்லாக் கூட்டங்களிலும் அழுத்தமாகப் பதிவு செய்துகொண்டே எங்களோடு சேர்ந்து பணியாற்றினார். என்ன ஒரு ஜனநாயகவாதி அவர் என்கிற வியப்பு இன்னும் எமக்குத் தீரவில்லை.கருத்து வேறுபாடுகளோடு கூட , சேரும் புள்ளிகளில் சேர்ந்து பணியாற்ற முடியும் என்பதற்கு அவரைவிட மிகச்சிறந்த உதாரணம் வேறு யாருமில்லை. அவரை அவருடைய கருத்து வேறுபாட்டோடு சேர்த்தே அங்கீகரித்துக் கொண்டாடும் மனநிலை எமக்கும் இருக்கிறது.