பெண் பாவம் நம்மைப் பின் தொடர்கிறது...

 

ஆண்களுக்கான சமையல் குறிப்புகள் என்று ஒரு புத்தகம் எழுதினேன்.
மறுபதிப்பில் அதை ஆண்கள் சமைப்பது அதனினும் இனிது என்று பேர் மாற்றம்
செய்து வெளியிட்டேன்.இரண்டு பதிப்புகளும் நல்ல விற்பனைதான்.

சேலத்தில் தோழர்கள் அசோகன்,ஷேக் அப்துல்லா , கவிஞர் நிறைமதி முன் முயற்சியில்
ஆண்களுக்கான சமையல் பட்டறை ஒன்று நடத்தினோம்.80 பேர்வரை
பங்கேற்றனர்.

முதலில் இந்தப் புத்தகத்தலைப்பும் பட்டறை பற்றிய அழைப்பதழும்
புன்சிரிப்பை கேலியான கருத்துக்களை வரவழைத்தாலும்
பலர் சீரியஸ்ஸாக பெண்களின் வேலைப்பளு,ஏமாற்றித்திரியும்
ஆண்மனம் பற்றியெல்லாம் மனம் திறந்து பேசத்துவங்கினார்கள்.
பழைய காலம் போல இல்லை .பெண்கள் எங்கே அடிமையாக இருக்கிறார்கள்?
ஆண்கள்தான் பெண்களுக்கு அடிமையாக இருக்கிறார்கள்.வீட்டில் அவள்தான் ராணி
என்கிற அறுதப்பழைய ஆண்களின் திமிரான பொய்களை இப்போது பேசுவதில்லை.
பெண்களின் நிலைமை மோசம்தான் என்பதை ஏற்றுக்கொள்கிறார்கள்.

அடேயப்பா இந்த இடத்துக்கு ஆண்மனதைக் கொண்டு வந்து
சேர்ப்பதற்கு எத்தனை பெண்விடுதலை இயக்கங்கள் எவ்வளவு போராட்டங்கள்
எத்தனை எரிப்புகள்  எத்தனை வழக்குகள் எத்தனை உயிர்ப்பலிகள்?
எல்லாம் பல ஆயிரம் ஆண்டுகள் நடந்து முடிந்தபின் ஆண் மனம் இளகி வந்து
ஆமாமா  பெண்கள் கஷ்டப்படுகிறார்கள் என்று ஏற்றுக்கொள்ளும்  இடத்துக்கு
வந்து சேர்ந்திருக்கிறோம்.இது ஒரு முன்னேற்றம்தானா என்றால் ஆம் என்றுதான்
சொல்லியாக வேண்டும்.ஆனால் இந்த இம்மி அசைவுக்கு இத்தனை காலமா?

இந்தப்புத்தகத்தை எழுத எனக்கு உந்துதலாக இருந்தது சமைப்பதைத்தவிர
வாழ்வில் எந்த சந்தோஷத்தையும் அனுபவிக்காது மறைந்து விட்ட என் அம்மாவின்
அகாலத்தில் எம்மைப் பிரிந்துவிட்ட எங்கள் ஒரே தங்கையின் வாழ்க்கைகளை
ஒருநாள் அறிவோடு உற்றுப் பார்த்தேன்.அதுதான்.

நம் கூடவே வாழும் பெண்களை ஆண்களாகிய நாம் just  ஒரு கவனமின்மையில்
இழந்துகொண்டிருக்கிறோம்.வீடுகளின் தீண்டாச்சேரிகளாக இன்னும் சமையலறைகள் நீடிக்கும்
அவலம்-கொடுமை வெகு இயல்பாக நடந்துகொண்டிருக்கிறது.

சமைக்கிறதுதான் பெரிய பிரச்னையா சார் என்று சிலர் கேட்பதுண்டு.
எப்போதாவது ஆண்கள் சமைப்பதுண்டு அல்லது சமையலில்
help  பண்ணுவது உண்டுதான்.ஆனால் நாம் கோருவது சமைப்பது
என்னுடைய வேலைதான் என்று மனதார ஏற்றுக்கொண்டு தினசரி
ஆண் சமைக்க வேண்டும்.

என்னிடம் கேட்டால் ஒரு மாத காலம் நம் வீட்டுப் பெண்களை
அடுக்களைப்பக்கமே வரக்கூடாது என்று தடுத்து விட்டு
முற்றிலும் மூணு வேளையும் ஆண்கள் மட்டுமே சமைத்துப் போட்டால்
ஆண்கள் எல்லோருமே நல்லவர்களாக மாறி விடுவார்கள்.ஆண்கள் யார்?இந்தப்
பெண்கள் பெற்ற பிள்ளைகள்தானே?ஆகவே திருந்திவிடுவார்கள் என்று நம்பலாம்.

அடுப்படிக்குள் நாம் நுழைந்தால் அங்கே சுழலும் புகையில்
ஆயிரம் ஆண்டுகளாய் சிதைந்துபோன நம் பாட்டிகளின்
அம்மாக்களின் அக்கா தங்கைகளின் கனவுகள் கலந்திருப்பதைக்
கண்டுணரலாம்.பொசுங்கிப்போன அவர்களின் ஆசைகள்
ஏக்கங்களின் அடர்த்தியை நாம் அடுப்படிக்காற்றில்
சுவாசிப்போம்.

ஆகவே ஆண்கள் சமைப்பது என்பது வெறும் சோறு குழம்பு
வைக்கும் ஒரு  physical work sharing  அல்ல.மனரீதியாக
நம்மை நல்லவர்களாக மாற்றும் ரசவாதம் நடக்கும்
சோதனைச்சாலைகளாக நம் அடுப்படிகள் திகழ முடியும்.

வக்கணையாகப் புத்தகம் எழுதிவிட்டு
நான் ஊர் ஊராகச் சுற்றிக்கொண்டிருக்கிறேன்.வீட்டில் இருந்தால்தானே
நான் சமைப்பேன்.இப்படியும் பல ஆண்கள் ஊரை
ஏமாற்றிக்கொண்டு அலைகிறோம்.

பெண்களுக்கு நாம் செய்துவரும் பாவங்களுக்கும்
துரோகங்களுக்கும் மன்னிப்பே கிடையாது.

குறைந்தபட்சம் தின்று திரியாமல் சமைப்பது
துவைப்பது பெருக்குவது என்று வீட்டு வேலைகளையாவது
செய்யத்துவங்கலாம்.வெட்டிப்பேச்சு எதுக்கு?