வேண்டாம் இந்த வெறுப்பின் அரசியல்

வேண்டாம் இந்த வெறுப்பின் அரசியல்

(எஸ்.ராமகிருஷ்ணன் கட்டுரைக்கு எதிர்வினையாக..)

ச.தமிழ்ச்செல்வன்

மார்ச் 2009 தீராநதியில் வெளிவந்துள்ள எஸ்.ராமகிருஷ்ணனின் ‘ காவல் கோட்டம் எனும் ஆயிரம் பக்க அபத்தம்’ என்கிற கட்டுரையைப் படித்து அதிர்ச்சியும் ஆழ்ந்த வேதனையும் அடைந்தேன்.பல நாவல்கள் பல சிறுகதைத்தொகுப்புகள் கட்டுரை நூல்கள் என ஏராளமான படைப்புகளை வெளியிட்டுத் தமிழ் இலக்கிய உலகிலும் சினிமா வட்டாரத்திலும் பேரும் புகழும் பெற்ற ஒரு எழுத்தாளரான அவர் புதிதாகத் தன் முதல் நாவலுடன் நுழைகிற சு.வெங்கடேசனின் நாவலை இவ்வளவு வன்மத்துடன் தாக்கி எழுதியிருப்பது அதிர்ச்சி தருகிறது.அவர் போன்ற ஓர் ஆளுமைக்கு இந்தக்கட்டுரையின் மொழியும் அதில் கொட்டிக்கிடக்கும் ஒருவிதக் குரோதமும் எவ்விதத்திலும் பொருத்தமாகவும் இல்லை.அழகாகவும் இல்லை.இக்கட்டுரை அவரது ஆளுமையில் ஒரு வீழ்ச்சி என்றே கருதுகிறேன்.

கட்டுரையின் முதல் ஒண்ணரைப்பக்கம் நாவலை வாசிப்பதற்கு முன்னேயே எஸ்.ராமகிருஷ்ணன் ஒரு முன் முடிவோடு நாவலுக்குள் நுழைந்திருக்கிறார் என்பதற்கான ஆதாரங்களைக் கொண்டிருக்கிறது. எத்தனை ஊர்களில் காவல்கோட்டத்துக்கு கூட்டங்கள் வெளியீட்டு விழாக்கள் நடத்துகிறார்கள் என்று கோபப்படுகிறார் எஸ்ரா. கவிஞர்.சு.வெங்கடேசன் தமிழ்நாடு முற்போக்கு எழுத்தாளர் கலைஞர்கள் சங்கத்தின் மாநிலத்தலைவர்களில் ஒருவர்.எழுத்தாளர்களுக்காக ஒரு சங்கம் வைத்திருப்பதே இப்படி எழுத்துக்களை ஊர் ஊராகக் கூட்டம் போட்டு மக்களிடம் அறிமுகம் செய்வதற்காகத்தான் என்பது எல்லோருக்கும் தெரிந்த விஷயம். உண்மையில் இன்னும் ஒரு அறுபது இடங்களில் காவல் கோட்டம் அறிமுகக் கூட்டங்கள் மற்றும் வெளியீட்டு விழாக்கள் நடத்த ஏற்பாடு இருக்கிறது.ராமகிருஷ்ணன் வருத்தப்படுவதால் வெளியீட்டு விழா என்று போடாமல் ராமகிருஷ்ணன் அனுமதிக்கிற ஒரு வார்த்தையைப் போட்டு நடத்த சம்மதிக்கிறோம்.எங்களுக்கு எஸ்.ராமகிருஷ்ணனின் கருத்துக்கள் முக்கியம்.அமைப்புக்கு வெளியே இருக்கும் எழுத்தாளர்களோடு எப்போதும் நட்பும் நல்லுறவும் விரும்பும் அமைப்பு எங்களுடையது.

அப்புறம் நாவலின் சைஸ் பற்றி நக்கல் அடிக்கிறார் எஸ்ரா. தமிழ் வாசகர்களுக்கு 700 பக்கம் 800 பக்கம் என்று நாவல்களும் கட்டுரை நூல்களும் போட்டு ‘ தண்டனைகளை’ முதன் முதலாகத் துவக்கி வைத்தது யார் என்கிற கேள்விக்கான விடையை அவருடைய மனச்சாட்சியே சொல்லட்டும்.நீங்கள் முதன் முதலாகப் புத்தகம் போட்டபோது ‘பந்தல் போட்டார்’ வண்டவாளம்’ தன்னைத் தானே சவுக்கால் அடித்தது என்றெல்லாம் கொடூரமான வார்த்தைகளால் நாங்கள் யாராவது புண்படுத்தும் விதமாகப் பேசினோமா?இதுதான் இத்தனை ஆண்டுகாலம் நவீன தமிழ் இலக்கிய உலகில் வாழ்ந்து நீங்கள் கற்றுக்கொண்ட நாகரிகமா என்று வேதனையுடன் கேட்கிறேன்.

தமிழின் மிக முக்கிய ஆளுமைகளான ஆ.சிவசுப்பிரமணியன்,வ.கீதா, ஆ.இரா.வேங்கடாசலபதி, நாஞ்சில் நாடன்,கோவை ஞானி உள்ளிட்ட ஒரு 500 பேருக்கு மேற்பட்ட வாசகர்கள் காவல்கோட்டத்தை மிலிட்டரியில் வேலை செய்த அனுபவம் ஏதும் இல்லாமலே படித்து முடித்து விட்டார்களே.படிக்கச் சிரமம் என்றால் சாரு நிவேதிதா சொன்னது போல படிக்காமல் நிறுத்தி விடுவதுதானே புத்திசாலித்தனம். உங்களையும் உங்கள் கருத்துக்களையும் முக்கியம் என்று மதித்து தன்னுடைய நூல் வெளியீட்டு விழாவில் பேச வேண்டும் என்று எஸ்ராவை அழைத்த சு.வெங்கடேசனுக்கு நல்ல மரியாதை கிடைத்து விட்டது.

நாவலின் மீது மேற்சொன்ன ஆளுமைகள் எல்லோருமே பாராட்டுக்களை மட்டுமல்ல கூர்மையான விமர்சனங்களையும் வைத்துள்ளார்கள். காலச்சுவட்டில் வேங்கடாசலபதி அடிப்படையான சில கேள்விகளை எழுப்பியே பாராட்டையும் பதிவு செய்துள்ளார். அது ஆரோக்கியமானது. இப்படியான ஆரோக்கியமான மனநிலை உள்ளவர்தான் எஸ்ரா என்பதை நானும் அறிவேன்.காவல்கோட்டம் விஷயத்தில் ஏன் அந்த ஆரோக்கியம் பிறழ நேர்ந்தது?

தவறான பாட்டுக்கு மன்னன் பரிசளித்து விடக்கூடாதே என்கிற சத்திய ஆவேசம்தான் காரணம் என்று அவர் நிறுவ முயற்சிப்பது எனக்கு ஏற்கும்படியாக இல்லை.வெளியீட்டு விழாக்களில் கோவை ஞானி,நாஞ்சில் நாடன் போன்றோர் எஸ்.ராமகிருஷ்ணனின் நாவல்களின் மொழி ,நடை பற்றி நாங்கள் வியந்திருக்கிறோம் அதையெல்லாம் காவல் கோட்டம் நாவல் தாண்டி விட்டது என்று பேசியதுதான் எஸ்ராவின் கோபத்துக்குக் காரணம் என்றால் இவ்வளவு பலவீனமானவரா எஸ்ரா என்கிற வருத்தமும் ஏமாற்றமும் எனக்கு ஏற்படுகிறது. புதுசாக ஒருத்தன் எழுத வரும்போது உற்சாகப்படுத்துவதற்காக மூத்த படைப்பாளிகள் சிலர் கூடுதலாக சில வார்த்தைகள் பேசிப் பாராட்டுவது சகஜம் என்று அதை விட்டுத்தொலைக்காமல் அதைப்போய் சீரியஸ்ஸாக எடுத்துக்கொண்டு எஸ்ரா இவ்வளவு கூத்துப் பண்ணியிருக்க வேண்டியதில்லை.

தன்னுடைய வலைத்தளத்தில் ஆயிரம் பக்கமும் அபத்தம் என்று இவர் எழுத அதற்கு எதிர்வினையாக மணிமாறன் எழுதிய கட்டுரையில் எஸ்ராவுக்கு பதிலும் சொல்லி எஸ்ரா பாணியிலேயே மோசமான ஒரு மொழியில் இன்னும் மோசமாக தனிப்பட்ட தாக்குதலில் இறங்கி விட்டார்.அதையும் நான் ஏற்கவில்லை. மணிமாறனின் பல வரிகள் கண்டனத்துக்குரியவை.அதைத்தொடர்ந்து வலைத்தளங்களில் எதிர்வினை என்ற பெயரில் எஸ்ரா வுக்கு ஆதரவாகவும் எதிராகவும் கொட்டப்பட்ட குப்பையும் கூளங்களும் நாகரிக சமூகத்தில் வளர்ந்த எவராலும் ஏற்க முடியாதவை. புறக்கணிக்கத்தக்கவை.

இத்தகைய ஒரு வெறுப்பின்பாற்பட்ட அரசியலுக்கு எஸ்ராவின் கட்டுரை வித்திட்டு விட்டது. போதும்.இத்தோடு எல்லோரும் நிறுத்துங்கள் என்று பணிவோடு கேட்டுக்கொள்கிறேன். நாவல் குறித்து எத்தகைய விமர்சனத்தையும் யார் வேண்டுமானாலும் வைக்கலாம்.அது ஆரோக்கியமான மொழியில் இருக்கட்டும் என்பது மட்டுமே எனது வேண்டுகோள்.

நாவலை முழுமையாக வாசித்தவன் என்கிற முறையில் நாவல் பற்றிச் சில வரிகளை இங்கே பதிவு செய்வது அவசியம் என்று கருதுகிறேன். காலனிய எதிர்ப்பு-பார்ப்பனிய எதிர்ப்பு உள்ளடக்கத்தோடு வந்துள்ள தமிழின் மிக முக்கியமான நாவல் காவல்கோட்டம் என்பதுதான் என் கணிப்பு. இதுதான் அவரது முதல்நாவல் என நம்ப முடியாதபடிக்கு அற்புதமான கதை உலகிற்குள் நம்மை அழைத்துச்செல்கிறார் சு.வெ.

என்னதான் முயன்றபோதும் காலனிப்படுத்தப்பட்ட ஒரு சமூகத்தின் பண்பாட்டை அதன் சமூக மனதை காலனியவாதிகளால் ஒருபோதும் புரிந்துகொள்ளவே முடியாது என்பது நாவலின் அடிச்சரடாக ஓடுகிறது.கள்ளர் சமூகத்தை முன்வைத்து அக்கருத்தை இந்நாவல் உயிரோட்டத்துடன் விரித்துச்சொல்கிறது. இவ்வகையில் பிரபஞ்சனின் மானுடம் வெல்லும் போல எஸ்ராவின் நெடுங்குருதி போல கோணங்கியின் பிதிராவில் வரும் பல பகுதிகளைப்போல அருணனின் கடம்பவனம் போல ச.பாலமுருகனின் சோளகர் தொட்டி போல ஜோ.டி.குரூசின் ஆழிசூழ் உலகு போல சு.வெங்கடேசனின் காவல் கோட்டமும் ஒரு இனத்தின் வரலாற்றுப்பக்கங்களின் ஊடாக மதுரை என்கிற மாநகரின் பிரதானமான வரலாற்றுக்கு ஊடாக பல சந்து பொந்துகளின் வரலாற்றைப் பின்னிச்செல்லும் மிக முக்கியமான நாவலாகும். இனவரைவியல்,உள்ளூர் வரலாறு,பெருங்கதையாடல் என வர்ணிக்கப்படும் எழுதப்பட்ட வரலாறு -நாட்டார் மரபுகள்- மிஷனரிகளின் தஸ்தாவேஜிகள் என சகலத்தினூடாகவும் பயணப்படும் இந்நாவல் தமிழ்ச்சமூகத்தால் வரவேற்கப்பட வேண்டிய ஒரு நாவல்(கொண்டாட மனமில்லாமல் போனாலும் கூட).

முன் முடிவுகள் ஏதுமின்றி பாரம்பரிய இடதுசாரி எதிர்ப்பு மனோபாவம் இன்றி காவல்கோட்டத்தை வாசிக்கும் எளிய வாசகர் எவரும் ஒரு புதிய வாசிப்பு அனுபவத்தை இந்நாவலின் மூலம் பெறுவார்கள். வரலற்றுப் பாடப்புத்தகத்தில் உள்ளது அப்படியே நாவலில் வந்துள்ளது என்று எஸ்ரா கோபப்படுகிரார். அப்படி வரக்கூடாது என்று எந்த நாவல் பீடாதிபதி சொன்னார்? ஒரு பத்திரிகை பிட் செய்திகூட நாவலில் வரலாம்.தஸ்லிமா நஸ்ரின் எழுதிய லஜ்ஜா நாவல் முழுக்கவும் பேப்பர் கட்டிங்ஸ்தானே. அதை உலகம் ஏற்கவில்லையா? நாவல் என்றால் என்ன என்று ஒரு பக்கத்துக்கு மேல் வகுப்பு எடுத்துள்ள எஸ்ரா கோபம் தவிர்த்து சமனப்பட்ட மனநிலையோடு நாவலை ஒருமுறை வாசிக்கும்படி கேட்டுக்கொள்கிறேன்.அது சவுக்கடி என்று இன்னும் நீங்கள் கருதினால் நாவலின் கதியை காலத்தின் கையில் ஒப்படைத்து விட்டு ஒதுங்கிக்கொள்ளலாம்.தமிழ் வாசக உலகம் உங்களிடமிருந்து இன்னும் முதிர்ச்சியான பல படைப்புகளை எதிர்நோக்கிக் காத்திருக்கிறது.நாங்களும் பல வேலைகளுக்கு இடையே இந்த விவாதத்திலும் பங்கேற்றுக்கொண்டிருக்காமல் அந்த அறுபது விழாக்களுக்கான வேலைகளைத் துவங்க வேண்டியிருக்கிறது.

தீராநதியும் ஆரோக்கியமான விசயங்களை மட்டும் வலைப்பக்கங்களில் இருந்து மறுபதிப்புச் செய்வது நல்லது என்கிற வேண்டுகோளையும் வைக்கிறேன்.

ச.தமிழ்ச்செல்வன்